ممکن است آب بیشترین فاکتور ندیده گرفته شده در برنامه های پرورش گوساله باشد. تحقیقات نشان می دهد که در آمریکا به طور میانگین ۱۵ روز طول میکشد تا برای اولین بار آب در اختیار گوساله قرار بگیرد.

ممکن است آب بیشترین فاکتور ندیده گرفته شده در برنامه های پرورش گوساله باشد. تحقیقات نشان می دهد که در آمریکا به طور میانگین ۱۵ روز طول میکشد تا برای اولین بار آب در اختیار گوساله قرار بگیرد. اما، اکثر متخصصین بر این اتفاق نظر دارند که گوساله باید از روز ۱ تا ۲ پس از تولد آب در اختیار داشته باشد تا مصرف استارتر آغاز شود.

۲ نکته کلیدی در مورد آب وجود دارد:

۱- کیفیت: آب باید بسیار باکیفیت باشد و همواره به صورت تازه در اختیار گوساله قرار بگیرد.

۲- کمیت: آب کافی باید برای تقویت رشد سالم و توسعه شکمبه در اختیار گوساله باشد.

چرا آب مهم است؟

            – توسعه شکمبه:

گوساله با شکمبه غیر فعال متولد می شود، که با تخمیر غلات و آب توسعه می یابد.

            – بهبود تخمیر غلات:

شیرجایگزین مصرف شده توسط گوساله به سمت شیردان منحرف میشود. وقتی گوساله آب به صورت آزاد در اختیار دارد، آب مصرفی به سمت شکمبه منحرف می شود و به تخمیر استارتر مصرفی کمک می کند.

            – استارتر مصرفی بهتر:

گوساله هایی که آب به صورت آزاد در اختیار دارند استارتر بیشتری مصرف می کنند.

 

چقدر آب و چه زمانی؟

            سن ۱ تا ۲ روزگی:

گوساله های جوان ممکن است نیم یا یک لیتر آب بخورند، اما نکته مهم این است که آب در دسترس باشد.

            مصرف آب به سطح شیر مصرفی بستگی دارد. هر چه شیر بیشتری داده شود مصرف آب کمتر می شود.

            گوساله های بزرگتر آب بیشتری نیاز دارند:

گوساله های ۲ ماهه باید در حدود ۱۰ تا ۱۲ لیتر آب در روز مصرف نمایند.

            گوساله ها در آب و هوای گرم آب بیشتری مصرف می کنند:

در آب و هوای گرم مصرف آب می تواند تا ۳۳ درصد در دمای ۲۳ درجه سانتی گراد و حتی بیشتر از آن در دمای ۳۲ درجه سانتی گراد افزایش یابد.

تازه و تمیز بودن آب، همه چیز است

در اختیار قرار دادن آب کافی بخش مهمی از برنامه پرورش گوساله است. اطمینان از اینکه آب تازه باشد به همان اندازه اهمیت دارد.

            جداکردن سطل ها: سطل های آب و استارتر را تا حدامکان از هم دوره نگه دارید. برخی تحقیقات نشان می دهد که این جدا سازی، مصرف استارتر و آب را بهبود می دهد.

            تمیزکردن روزانه: تحقیقی که در دانشگاه یوتا امریکا انجام شده نشان داد که شستشوی روزانه سطل های آب برای گوساله های پرورش یافته به طور نیمه گروهی، افزایش وزن روزانه را به مقدار ۷ درصد در ۶۰ روز اول پیش از شیرگیری و نیز تا ۱۰۰ روز پس از آن بهبود داد. تمیز کردن سطل ها ۲ بار در روز بسیار خوب است، و فاصله بین شستشو ها نباید بالغ بر ۷ روز شود.

کیفیت آب یک عامل حیاتی است

گوساله ها به آب کم کیفیت مقاوم نیستند. اما، آب کم کیفیت می تواند حاصل عوامل مختلفی باشد از جمله سطوح بالای مواد معدنی در آب، آلودگی های محیطی و باکتریایی، و کل مواد جامد موجود در آب.

آب کم کیفیت می تواند آب مصرفی گوساله، مصرف استارتر، توسعه شکمبه، کیفیت شیر جایگزین و الکترولیت ها و نیز توانایی آب شرب را در تمیز کردن و ضدعفونی کردن ظروف تغذیه گوساله تحت تاثیر قرار دهد.

افزایش سطوح مواد معدنی آب را نظارت کنید

افزایش سطوح مواد معدنی در آب یک نگرانی جدی در گوساله های شیرخوار است چرا که آنها به افزایش سطوح مواد معدنی در آب بسیار حساستر هستند. برای مثال، برخی نشان داده اند که ۲۰۰۰ ppm سدیم در آب برای دام های بالغ قابل تحمل است در حالی که گوساله ها فقط ۵۰ ppm را می توانند تحمل کنند.

گوساله ها همچنین به آهن، منگنز، منیزیم، گوگرد و آلودگی های باکتریایی آب بسیار حساس هستند. گزارشات فارمی نشان می دهد که عملکرد و خوب-بودن کلی گوساله ها به وسیله سطوح بالای مواد معدنی در آب تحت تاثیر قرار می گیرد.

حداقل آب مصرفی گوساله ها باید به طور منظم مورد آزمایش قرار گیرد.

تست آب چه مواردی را باید در بر بگیرد؟

وقتی نمونه آب را به آزمایشگاه میفرستید، موارد زیر را درخواست کنید:

            – کل نمک های محلول آب که شوری یا مقدار نمک های محلول در آب را اندازه گیری میکند شامل: کلسیم، منیزیم، سدیم، کلر و نمک های گوگرد

            سختی: کلسیم، منیزیم، آهن، آلومینیوم، روی، و منگنز همه و همه سختی آب را تحت تاثیر قرار می دهند

            – نیترات ها

            – آهن

            – آلودگی میکروبی نظیر کلی فرم و اشرشیاکلی

به طور میانگین، حداقل سالی یکبار آب را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستید.