صنعت دامداری به عنوان تولید کننده یکی از محصولات بسیار مهم سبد غذایی خانوار ، یکی از صنایع بسیار مهم و استراتژیک کشور میباشد. در این صنعت با توجه به ثابت بودن بهای فروش شیر امکان تعیین نرخ بر اساس هزینه ها و قیمت تمام شده آن وجود ندارد لذا سود دهی یک دامداری وابسته به افزایش راندمان و بازدهی دامها (با افزایش میزان شیر تولیدی و کاهش روزهای گوساله زایی) و کاهش هزینه های دامداری میباشد تا بتوان با حداقل هزینه و بالاترین راندمان دامها به سودآوری بیشتر و درآمدزایی مناسبتر دامداری رسید. بر این اساس مهمترین اصل در افزایش درآمد و کاهش هزینه ها مدیریت بروز و دقیق دامداری میباشد.
اما چگونه؟ از مهمترین عوامل و شاخصهای تاثیرگذار درآمدی و هزینه ای در دامداری که وابسته به مدیریت دامدار میباشد میتوان به موارد زیر اشاره نمود: شاخصهای درآمدی: میانگین مدت گوساله زایی (میانگین فاصله بین زایشها یا میانگین زمانی که یک گوساله جدید متولد میشود) میانگین روزهای شیردهی (میانگین روزهای شیردهی کل دامداری) شاخصهای هزینه ای: میانگین روزهای باز (فاصله اولین روز بازی تا اولین تلقیح منجر به آبستنی) میانگین تعداد تلقیح منجر به آبستنی