زمان از شیرگیری گوساله ها
از دیدگاه نظری می توان بیشتر گوساله ها را از ۴ هفتگی به بالا از شیر گرفت. اما از نقطه نظر دستیابی به بهترین کارکرد گوساله و هزینه های پرورش ،سن بهینه از شیر گیری نزدیک به ۵ تا ۶ هفتگی است ، بجز برای سیستم های تولیدی ویژه مانند تولید گوشت سفید گوساله .
معیارهای تأثیر گذار بر سن از شیر گیری به شرح زیر است :
۱) سن
۲) وزن بدن
۳) میزان مصرف خوراکهای جامد
میزان بهینه هر سه معیار فوق ، با توجه به نژاد و سیستم تولیدی ، متفاوت است . از دیدگاه نظری زمانیکه گوساله ها در آغل های انفرادی نگهداری می شوند ، میزان مصرف کنسانتره خشک دامی ، بهترین معیار برای از شیر گیری است و برخی پرورش دهندگان گوساله ، مصرف ۵ کیلوگرم کنسانتره در روز را برای از شیرگیری ، در نظر می گیرند.
💥
عامل کلیدی در یک برنامه شیرگیری زودهنگام،توسعه شکمبه است.
هنگامی که گوساله شروع به خوردن خوراک خشک به خصوص آغازین می کند، شکمبه شروع به فراهم ساختن مواد مغذی تولید شده در اثر تخمیر کرده و جمعیت میکربی شکمبه شروع به رشد می کند. تخمیر بخش نشاسته ای غلات، اسیدچرب فرار، بویژه اسید بوتیریک تولید کرده که رشد پرزهای شکمبه و فعالیت متابولیکی آن را تحریک می کند. بعد از حدود ۳ هفته از تغذیه از غلات، شکمبه گوساله باکتریهای کافی برای تخمیر خوراک لازم جهت تولید مقدار لازم انرژی را خواهد داشت.
باکترهای شکمبه نیز منبع مهمی از مواد مغذی و پروتئین میکربی را با خروج از شکمبه و هضم و جذب شدن در روده کوچک فراهم می کنند. پروتئین میکربی بسیار قابل هضم بوده و حاوی ترکیب مطلوبی از اسیدهای امینه است.
💥
شیرگیری زودتر گوساله ها تا جایی که امکان دارد، باعث می شود آنها مصرف خوراک خشک را سریعتر آغاز کنند و در زمان و هزینه صرفه جویی می کند. مهم است بیاد داشته باشیم که زود از شیرگیری، بدون توسعه شکمبه نمی تواند موفقیت آمیز باشد. اگر شکمبه برای پذیرش خوراک خشک آماده نباشد، گوساله از کمبود رشد تا ۳ هفته بعد از شیرگیری، رنج خواهدبرد.
اگر شکمبه به میزان کافی توسعه نیافته باشد، ابن کمبود رشد در هر سنی می تواند رخ دهد. با مراقبت و مدیریت مناسب، اکثر گوساله ها می توانند، در ۴ تا ۵ هفتگی شیرگیری شوند، ولی تصمیم از شیرگیری را تنها بر اساس سن نگیرید.
به جای آن، از مقدار استارتر مصرف شده به عنوان نشانگر اصلی زمان شیرگیری استفاده کنید.
در زمان شیرگیری، شیر میتواند به طور ناگهانی یا به تدریج حذف شود ولی تغییرات در خوراک خشک را به تدریج اعمال نمائید. استارتر یکسانی را به مدت یک هفته تغذیه کرده و سپس استارتر را با کنسانتره گوساله شیرگیری شده مخلوط کنید تا گوساله ها امکان تطابق با خوراک رشد دهنده را پیدا کنند.
برخی احتمالات می توانند شامل: عدم مصرف آغوز کافی، تهویه ضعیف، عدم تغذیه استارتر با کیفیت، جایگاه مرطوب و نمناک یا دیگر منابع تنش زا باشند .
دیگر راهکارها برای کاهش تنش در زمان شیرگیری شامل صبرکردن به مدت یک هفته و سپس انتقال گوساله به جایگاه گروهی، محدود ساختن گروه انتقالی به ۴ تا ۶ گوساله و اجتناب از شاخ سوزی یا واکسیناسیون در این زمان است.
کلمات کلیدی : گاو – گاوشیری – گوساله – تغذیه – شیر – زمان شیرگیری – از شیرگیری گوساله – عوامل از شیرگیری – عامل کلیدی شیرگیری – وزن گوساله – شکمبه – آغوز – توسعه شکمبه
